"Awak.. Saya mintak maaf sebab xbalas mesege2 awak dalam dua minggu ni... Saya xnak awak sedih bila tau saya dah xda... saya nak awak terbiasa dengan ketiadaan saya... Saya mintak maaf sebab x gtau awk awal2 yg saya mengidap penyakit ni... Saya xsanggup nak tgok airmata awak jatuh lagi sebab saya... Awak... saya tau, awak msti marah kan, saya xpernah gtau awk tentang bnda ni.. Saya mmg xnak awak tau.. Awk, jgnla nanges.. Walaupun saya dah xda, tapi kenangan kita selama ni saya nak awak simpan buat sampai bila2 yer... Janji tau.. Saya doakan awak akan jumpa lelaki yg boleh bahagiakan awak.. yg boleh buat awak senyum bila awak tgah stress.. haha..*tetiba saya teringat masa awak tgah cuak atas kayak aritu... lawakla awk ni... Tengah senyum la tu kan? hehe.. Saya bersyukur sangat sebab dipertemukan dengan awk.. Awk baik sangat.. Kdg2 saya terfikir, layak ke saya nak jadi imam awak... Mampukah saya bimbing awak ke syurga...Tapi sekarang, suma persoalan tu dah xbermakna lagi.. Saya harap sangat awak bahagia..  Awk, ingat, saya ada atau xda, awak kena teruskan perjuangan awak... Jadi pelajar yg cemerlang, hamba yg taat, anak yg solehah yer... Jgn lupa doakan saya jugaktau.. Cukupla smpai sini yer.. mata saya rasa mcm dah nak bocor la.. xnak la kotorkan kertas ni... Terima Kasih awk... Saya sayang awk.."